Terapia manualna

Terapia manualna to dziedzina medycyny zajmująca się leczeniem czynnościowych zaburzeń narządu ruchu. Jest to metoda fizjoterapeutyczna stosowana w leczeniu schorzeń kręgosłupa i innych narządów układu zwiększająca zakres ruchu i zmniejszająca ból. Ten
rodzaj terapii obejmuje badanie oraz leczenie czynnościowych zaburzeń układu lokomotorycznego. Stosuje się ją w chorobach nerwowo-mięśniowo-szkieletowych, a metody leczenia obejmują indywidualnie dobrane techniki manualne oraz ćwiczenia lecznicze.
Terapia manualna jest też techniką fizjoterapii, polegającą na wspomaganiu leczenia kręgosłupa i stawów. Celem tej metody fizjoterapeutycznej jest przywrócenie normalnej ruchomości w stawach i zablokowanych partiach kręgosłupa, a także zniesienie bólu. Jest to w pełni bezpieczna terapia, a sposób leczenia jest indywidualnie dobierany do pacjenta.
Najczęściej w terapii manualnej wykorzystuje się poniższe techniki:

• masaż,
• mobilizację, czyli oddziaływanie na stawy w celu zwiększenia ich ruchomości,
• neuromobilizację – oddziaływanie na nerwy,
• manipulację – pozwalającą na szybkie uruchomienie stawu,
• stretching – rozciąganie mięśni i stawów

1. Kręgosłup
   • ból związany z chorobą dyskową (uszkodzenie krążka międzykręgowego, wypukliny i przepukliny krążka)
   • ból promieniujący do kończyn związany z uciskiem i podrażnieniem korzeni nerwowych (tzw. zapalenie korzonków nerwowych)
   • ból spowodowany chorobą zwyrodnieniową stawów międzykręgowych (artrozą)
   • ból spowodowany wzmożonym napięciem mięśni
   • sztywność spowodowana przykurczem lub zablokowaniem stawów
   • międzykręgowych i krzyżowo-biodrowych
   • odkręgosłupowe bóle głowy
   • łagodne położeniowe zawroty głowy BPPV
   • niesymetryczna postawa ciała stwierdzona w naszym laboratorium badawczo-rozwojowym układu ruchu
2. Kończyna
   • ból spowodowany uszkodzeniem mięśni, ich ścięgien oraz ich przyczepów do kości
   • ból spowodowany chorobą zwyrodnieniową stawów (artrozą) – staw kolanowy, biodrowy, barkowy itp.
   • przygotowanie do planowanych zabiegów operacyjnych np. wymiany stawów (endoprotezy) oraz usprawnianie po wykonanej operacji
   • stany pourazowe i po zabiegach ortopedycznych w obrębie kości, stawów,więzadeł, mięśni
   • sztywność stawów – z powodu unieruchomienia (gips), zwyrodnienia
   • skrócenie lub zwiększone napięcie mięśni, które zmieniają postawę ciała i przeciążają inne tkanki

• • • świeży uraz
    • świeże oparzenia
    • zakrzepica
    • ciąża
    • menstruacja
    • kruchość naczyń
    • żylakowatość danej okolicy
    • choroby skóry-stan ostry
    • choroby zakaźne, infekcje

Terapia może być zastosowana zarówno w stanie ostrym, jak i w przewlekłym bólu u pacjentów w każdym wieku. Masaż mięśniowo-powięziowy ma na celu rozerwanie złączonych powięzi i mięśni i przywrócenie mobilności oraz elastyczności chorym tkankom.